کم تحرکی و نداشتن فعالیت بدنی مناسب و منظم در کودکان، امروزه یکی از مهمترین عواملی است که می‌تواند مشکلات متعددی در رشد جسمانی کودکان به وجود آورد و باعث ایجاد برخی ناهنجاری های جسمانی در آینده گردد. آگاهی داشتن درباره‌ی این ناهنجاری ها و وضعیت های قامتی و مداخله‌ی به همگام می‌تواند به جلوگیری از بروز مشکلات جدی تر کمک کند.
جسم انسان از قرارگیری استخوان ها، عضلات، بافت ها و اندام ها در کنار یکدیگر تشکیل شده است. نحوه قرارگیری استخوان ها و عضلات در کنار هم، می تواند وضعیت های بدنی انسان را تشکیل دهد. بهترین وضعیت بدنی زمانی است که ما با حداقل انرژی، حداکثر کارآیی را داشته باشیم که به آن وضعیت بدنی مطلوب گفته می شود.
وضعیت بدنی ما، از زمان نوزادی و کودکی شروع به شکل گیری می کند. وقتی یک نوزاد متولد می شود، بسیاری از ویژگی ها را به صورت ارثی و مادرزادی با خود به همراه دارد که یکی از مهم ترین آن ها، ویژگی های فیزیکی و جسمانی است.
اگرتغییراتی در ساختار اسکلتی _عضلانی کودک ایجاد شود و آن را از وضعیت بدنی مطلوب دور کند، به آن ناهنجاری جسمانی گفته می شود که سلامت جسمانی، کیفیت زندگی و ظاهر کودک را تحت تاثیر قرار می دهد.
اگر یک نوزاد، در هنگام تولد، یک ناهنجاری یا اختلال داشته باشد، آن یک ناهنجاری ساختاری است و دلایل گوناگونی دارد که بلافاصله بعد از تولد توسط پزشکان متخصص تشخیص داده می شود و تدابیر درمانی برای نوزاد در نظر گرفته می‌شود. مثل دررفتگی استخوان لگن که باعث تغییر حالت استخوان ران می شود و یا انحراف جانبی ستون فقرات (اسکولیوز).
نوع دیگر ناهنجاری ها، ناهنجاری های تکاملی هستند که در طی دوره های رشدی مختلف و در بازه های زمانی متفاوت آشکار می شوند و معمولا بعد از عبور از آن مرحله ناپدید می شوند. ناهنجاری هایی مثل صاف بودن کف پا، پرانتزی بودن و یا ضربدری بودن زانو ها و … جزء این دسته هستند.
آگاهی داشتن والدین در مواجهه با این نوع ناهنجاری ها بسیار اهمیت دارد چرا که در هر بازه زمانی برخی از این ناهنجاری ها طبیعی است و فقط نیازمند ارزیابی های پی در پی برای کنترل این روند است.
اگر یک ناهنجاری تکاملی در کودک ظاهر شود و در زمانی که انتظار داریم ناپدید نشود، کودک باید تحت درمان های غیرتهاجمی مثل بازی درمانی یا حرکت درمانی قرار بگیرد. تشخیص به موقع این ناهنجاری کمک بزرگی به روند درمان می کند. تشخیص نوع ناهنجاری در مرحله اول توسط پزشک متخصص صورت می گیرد.
اگر به ناهنجاری های تکاملی، توجه لازم صورت نگیرد، باعث تثبیت آن ها و بروز ناهنجاری های ثانویه و عملکردی در بزرگسالی می شود.
در هفته ها و مطالب بعدی، بیشتر در رابطه با ناهنجاری ها صحبت خواهیم کرد.
